Sprzedaż polis sprzętu elektronicznego ma potencjał. Do 2020 r. wartość rynku elektroniki domowej ma wzrosnąć do 202 mln zł ze 185 mln zł w 2016 r. – wynika z raportu KPMG*.
Często zdarza się, że towarzystwa nie wypłacają odszkodowań
Wraz ze sprzętem elektronicznym – z tabletem, smartfonem czy laptopem można kupić polisę. Ubezpieczenie kosztuje ok. 20–30 proc. wartości przedmiotu i według wielu sprzedawców zapewnia ochronę na wypadek każdej sytuacji, np. zniszczenia sprzętu. Po szkodzie niestety bywa tak, że klient często otrzymuje od ubezpieczyciela nie taką odpowiedź, na jaką liczy – w wielu przypadkach bowiem towarzystwa nie wypłacają odszkodowań. Zniszczenie komputera przez tzw. przyczynę zewnętrzną, zrzucenie tabletu przez kota, upuszczenie przez dziecko aparatu fotograficznego do wody to typowe przypadki, kiedy klienci dowiadywali się, że polisa im nie pomoże.
Wysokie prowizje sprzedawców
Aleksandra Wiktorow, rzecznik finansowy rozpatrujący skargi na instytucje finansowe twierdzi, iż ten rodzaj polis przypomina te, które związane są z tzw. Poliso lokatami: „Konstrukcja produktu i sposób sprzedaży przypomina patologie obserwowane w bancassurance. Sprzedawca jest pośrednikiem, namawia na ubezpieczenie, z którego niewiele można uzyskać, gdyż prowizje sklepu są wysokie, około 70 proc., a na zapewnienie ochrony zostaje bardzo mało”.
Dystrybucja polis
Co do zasady dystrybucja polis podlega nadzorowi Komisji Nadzoru Finansowego i mogą ją prowadzić tylko podmioty, które uzyskały zezwolenia. Od tej reguły są wyjątki i mieści się w nich właśnie sprzedaż ubezpieczeń sprzętu elektronicznego, zatem w razie nieprawidłowości nadzór ma związane ręce. Sprzedaż ubezpieczeń sprzętu elektronicznego przez sieci handlowe lub operatorów telefonów komórkowych nie jest wszak nadzorowana przez KNF. Nieprawidłowości dostrzegł rzecznik finansowy, który w listopadzie 2016 r. opublikował obszerny raport dotyczący sprzedaży ubezpieczenia sprzętu elektronicznego.
Problemy widzą też sami ubezpieczyciele
Polska Izba Ubezpieczeń przygotowała raport pt.: „Dobre praktyki na polskim rynku ubezpieczeń w zakresie ubezpieczeń sprzętu” w którego opracowaniu uczestniczyli przedstawiciele sieci sprzedających sprzęt z polisami. Jednym z ustaleń jest możliwość wymagania przez towarzystwa, które będą stosować nowe zasady, przestrzegania dobrych praktyk przez dystrybutorów polis. PIU ustaliła też z Urzędem Ochrony Konkurencji i Konsumentów i rzecznikiem finansowym, że jeśli przy sprzedaży tych ubezpieczeń pojawi się nowe zjawisko wymagające modyfikacji, to ubezpieczyciele są gotowi wprowadzić zmiany. Marcin Tarczyński, analityk PIU podsumowuje: „Ubezpieczyciele mieli zacząć stosować dobre praktyki do końca marca, ale nie wszyscy się z tym spieszą. Do dzisiaj otrzymaliśmy potwierdzenie przyjęcia dobrych praktyk przez pięć zakładów: PZU, Wartę, Ergo Hestię, Cardif i Mondial – podaje Marcin Tarczyński, analityk PIU.
Czy dobre praktyki wyeliminują nieprawidłowości?
Nie wiadomo: „Dotychczasowe doświadczenia pokazują, że samoregulacje ubezpieczycieli nie były skuteczne. W przypadku polisolokat rekomendacje podpisało kilkanaście zakładów. Po roku i tak część się wycofała i na placu boju zostało kilka, a poprawa nastąpiła dopiero po zmianie prawa oraz karach nałożonych przez UOKiK. Bardzo bym chciała, żeby dobre praktyki były rzeczywiście stosowane, ale z naszych doświadczeń wynika, że to jest papier, który się uroczyście podpisuje, a potem niespecjalnie to działa” – podkreśla Aleksandra Wiktorow.
*Raport KMPG międzynarodową siecią firm audytorsko-doradczych, działającą w 155 krajach na całym świecie.
Źródło: www.rp.pl